Dag 2 & 3
Door: Chantal Willemsen
Blijf op de hoogte en volg Chantal
20 Februari 2014 | Zambia, Ndola
Vanmorgen (woensdag 19-2) werden we helaas wakker tijdens een enorme plensbui! Maar dit mocht natuurlijk voor ons niet de pret bederven. Ik heb ervaren dat Zambianen ook vooroordelen over ‘blanken mensen’ hebben. Zo dacht de Lodge eigenaar dat wij als blanke mensen English breakfast aten. Dus krijgen wij geroosterd brood, met ei, witte bonen en worstjes.
Daarnaast zagen wij dat ook onze verwachtingen niet klopte. Laura vroeg ons voor vertrek of het handig was om een paraplu mee te nemen, waarop wij reageerde met ‘Nee Lau, dadelijk lopen wij daar als enige met een paraplu in de regen’. Tijdens ons ontbijt liepen er wel honderden plu’s voorbij en regenlaarsjes. Ook iets waarvan wij dachten dat ze dit niet zouden kennen in Zambia.
Ons vervoer was 3 kwartier te vroeg. Dit hadden wij niet zien aankomen. Gelukkig gaven ze ons de tijd en konden we nog rustig ons ontbijt opeten en onze koffers pakken. We werden opgehaald door Dally. Dit is de vrouw waar we de komende 8 weken bij in huis verblijven. Wij vonden het vreemd dat de man in de auto ons niet groette, omdat wij dachten dat dit Christopher was ( onze contactpersoon). Later bleek dat dit Eduard was, de driver van de organisatie. Hij rijdt iedereen overal naar toe en haalt ze weer op.
Tijdens onze rit zagen we alleen maar bomen, en vooral veel groen. De grote weg was erg goed te rijden. Onderweg bood ik Dally en Eduard een dropje aan, maar gaf al aan dat ze dit waarschijnlijk niet lekker vonden. WEER een vooroordeel. Ze vonden het heerlijk en namen er nog een paar…
Hadden we nu maar meer drop mee genomen.
Na ongeveer een uurtje rijden kwamen we aan bij Dally’s huis. Wat een gezellig, schattig maar klein huisje. De driver stopte voor een blauwe poort met veel bomen en vooral veel groene planten in de tuin. Daarna kwam een appeltjes groen huisje. Eerst kom je in de woonkamer. Hier staat toch wel een dikke flatscreen TV. Met 4 kleine bankjes. Daarna kom je in de eetkamer met een tafel met 4 stoelen. De deur rechts ervan leidt je naar de keuken. Waarna je bij de douche, de wc en daarna onze 2 kamers komt.
Ik heb er voor gekozen om de kamer te nemen waarin ik alleen slaap. Met 3 personen in een kamer is namelijk erg krapjes.
Mijn kamer heeft een kledingkast, tweepersoonsbed, ladekast, klamboe, spiegel… eigenlijk alles wat ik nodig heb. Best wel luxe..
Na het dumpen van onze koffers begon direct onze eerste werkdag. Op naar de organisatie. Als eerste kwamen we aan bij de office. Dit is het kantoor waar Dally, Christopher etc werken.
Na een wifi momentje bij de office reisde we door in de ‘friends of the street Children’ busjes met driver Eduard naar the boy’s centre.
Hier hadden we direct een meeting ‘vergadering’ over het inzamelen van geld en natuurlijk om ons voor te stellen. Kortom een leuke en gezellige ervaring deze dag.
Bij thuis komst waren we dood op en na het avond eten en een douche gingen we meteen naar bed.
Vandaag (donderdag 20-2) ging om 6.30 de wekker en het ontbijt stond klaar om 7 uur. Om 7.45 stond driver Eduard alweer voor de deur om ons op te halen voor een dagje outreachend werken.
Wouw wat een indrukken hebben wij deze dag op kunnen doen!.
Samen met Jack gingen we de straten op in Kitwe. Op de eerste hoek lagen al een aantal jonge kinderen. Hier zijn we bij gaan zitten en hebben we gepraat over hoe het met de kinderen gaat en natuurlijk ons voorgesteld. Als beloning en dank had Jack een rol met koekjes mee genomen.
Deze kinderen waren zo jong, vies, hadden geen schoenen en kapotte kleren, waren ziek en snoven / inhaleerde lijm waar wij bij waren. Wij mochten van het enigste meisje (geen namen vanwege privacy) aan haar lijmdoekje ruiken.
Daarna vertrokken we naar het restaurant. Daar verzamelde meer jongeren zich om te bedelen. Het jonge meisje had nog een volle fles met lijm. Toen wij weg gingen en ons nog even omdraaiden zagen we al dat het jonge meisje beroofd werd van haar flesje lijm.
Verder hebben we nog contact gehad met straatkinderen bij de vuilnisbelt, de markt, de parkplaats en een groep meisjes straatkinderen in een shopping straat. Een van deze meisjes had ook nog een klein kindje.
Na deze indrukken zijn we terug gereden naar de office om alle informatie te verwerken. Hier hebben we christopher ontmoet en afspraken gemaakt over de verdere indeling van ons weekprogramma.
Na het werk een telefoonkaartje gekocht en heerlijk gekookt voor onze huisgenoten. Aardappelen, met wortelen en gehakt.
Nu heerlijk samen op mijn kamer een pyjamaparty en een filmpje.
Welterusten en tot snel!
Daarnaast zagen wij dat ook onze verwachtingen niet klopte. Laura vroeg ons voor vertrek of het handig was om een paraplu mee te nemen, waarop wij reageerde met ‘Nee Lau, dadelijk lopen wij daar als enige met een paraplu in de regen’. Tijdens ons ontbijt liepen er wel honderden plu’s voorbij en regenlaarsjes. Ook iets waarvan wij dachten dat ze dit niet zouden kennen in Zambia.
Ons vervoer was 3 kwartier te vroeg. Dit hadden wij niet zien aankomen. Gelukkig gaven ze ons de tijd en konden we nog rustig ons ontbijt opeten en onze koffers pakken. We werden opgehaald door Dally. Dit is de vrouw waar we de komende 8 weken bij in huis verblijven. Wij vonden het vreemd dat de man in de auto ons niet groette, omdat wij dachten dat dit Christopher was ( onze contactpersoon). Later bleek dat dit Eduard was, de driver van de organisatie. Hij rijdt iedereen overal naar toe en haalt ze weer op.
Tijdens onze rit zagen we alleen maar bomen, en vooral veel groen. De grote weg was erg goed te rijden. Onderweg bood ik Dally en Eduard een dropje aan, maar gaf al aan dat ze dit waarschijnlijk niet lekker vonden. WEER een vooroordeel. Ze vonden het heerlijk en namen er nog een paar…
Hadden we nu maar meer drop mee genomen.
Na ongeveer een uurtje rijden kwamen we aan bij Dally’s huis. Wat een gezellig, schattig maar klein huisje. De driver stopte voor een blauwe poort met veel bomen en vooral veel groene planten in de tuin. Daarna kwam een appeltjes groen huisje. Eerst kom je in de woonkamer. Hier staat toch wel een dikke flatscreen TV. Met 4 kleine bankjes. Daarna kom je in de eetkamer met een tafel met 4 stoelen. De deur rechts ervan leidt je naar de keuken. Waarna je bij de douche, de wc en daarna onze 2 kamers komt.
Ik heb er voor gekozen om de kamer te nemen waarin ik alleen slaap. Met 3 personen in een kamer is namelijk erg krapjes.
Mijn kamer heeft een kledingkast, tweepersoonsbed, ladekast, klamboe, spiegel… eigenlijk alles wat ik nodig heb. Best wel luxe..
Na het dumpen van onze koffers begon direct onze eerste werkdag. Op naar de organisatie. Als eerste kwamen we aan bij de office. Dit is het kantoor waar Dally, Christopher etc werken.
Na een wifi momentje bij de office reisde we door in de ‘friends of the street Children’ busjes met driver Eduard naar the boy’s centre.
Hier hadden we direct een meeting ‘vergadering’ over het inzamelen van geld en natuurlijk om ons voor te stellen. Kortom een leuke en gezellige ervaring deze dag.
Bij thuis komst waren we dood op en na het avond eten en een douche gingen we meteen naar bed.
Vandaag (donderdag 20-2) ging om 6.30 de wekker en het ontbijt stond klaar om 7 uur. Om 7.45 stond driver Eduard alweer voor de deur om ons op te halen voor een dagje outreachend werken.
Wouw wat een indrukken hebben wij deze dag op kunnen doen!.
Samen met Jack gingen we de straten op in Kitwe. Op de eerste hoek lagen al een aantal jonge kinderen. Hier zijn we bij gaan zitten en hebben we gepraat over hoe het met de kinderen gaat en natuurlijk ons voorgesteld. Als beloning en dank had Jack een rol met koekjes mee genomen.
Deze kinderen waren zo jong, vies, hadden geen schoenen en kapotte kleren, waren ziek en snoven / inhaleerde lijm waar wij bij waren. Wij mochten van het enigste meisje (geen namen vanwege privacy) aan haar lijmdoekje ruiken.
Daarna vertrokken we naar het restaurant. Daar verzamelde meer jongeren zich om te bedelen. Het jonge meisje had nog een volle fles met lijm. Toen wij weg gingen en ons nog even omdraaiden zagen we al dat het jonge meisje beroofd werd van haar flesje lijm.
Verder hebben we nog contact gehad met straatkinderen bij de vuilnisbelt, de markt, de parkplaats en een groep meisjes straatkinderen in een shopping straat. Een van deze meisjes had ook nog een klein kindje.
Na deze indrukken zijn we terug gereden naar de office om alle informatie te verwerken. Hier hebben we christopher ontmoet en afspraken gemaakt over de verdere indeling van ons weekprogramma.
Na het werk een telefoonkaartje gekocht en heerlijk gekookt voor onze huisgenoten. Aardappelen, met wortelen en gehakt.
Nu heerlijk samen op mijn kamer een pyjamaparty en een filmpje.
Welterusten en tot snel!
-
20 Februari 2014 - 19:41
Jennifer:
Wow, dames, dat gaat goed! Al heel veel indrukken opgedaan zo te lezen. En ik ben stiekem al heel trots op jullie! Want wat jullie tot nu toe gezien hebben, is heel indrukwekkend, maar ook een kant van Zambia. Ik wacht met spanning af op meer foto's om 'mijn' stad in Zambia weer eens terug te zien. Dankzij jullie heb ik het gevoel dat ik er toch nog een beetje ben. Succes met de eerste indrukken te verwerken, blijf praten erover met elkaar en succes met alle projecten! xx Jennifer -
20 Februari 2014 - 19:54
RIan:
Dames, Super man!! Weurd ge ff met beide bein weer op de waereld gezatte...dr zölle nog waal mier indrukke komme. Succes wiejer. Wacht weer op og volgende verslaag...leuk um te laeze :) Leefs xx -
20 Februari 2014 - 20:25
Myriam:
Heee Chan,
Leuk om te lezen wat je allemaal meemaakt, jammer dat er natuurlijk ook schokkerende momenten tussen zitten. Je hebt t qua woonruimte niet slecht getroffen zag ik op de foto's en lees ik hier:p
Veel plezier/succes nog en ik ben benieuwd wat je nog allemaal meemaakt!
Liefs xx Myr -
20 Februari 2014 - 22:05
Marion:
Wat een mooi verhaal weer. Meteen al outreaching werken. Er zijn dus meer straatkinderen dan je dacht. Genoeg werk aan de winkel. Verwerk alle indrukken maar goed. Ik leef met jullie en de straatkinderen mee. Heb je ook van het groene huisje een foto, buitenkant? Ik wacht in spanning alweer op het volgende verhaal en foto's. Op naar dag 4..... -
20 Februari 2014 - 22:25
Sandra:
Wow heftig hoor. Dat zijn aardig wat indrukken die jullie te verwerken
krijgen. Wel mooi om te lezen. Vol verwachting voor het vol
gende verslag. Grt Sandra -
20 Februari 2014 - 23:07
René Willemsen:
Hoi Chantal,
Wat een belevenis op de eerste dag... Nou ga er maar voor en ik hoop nog meer van deze mooie verhalen te mogen lezen xxx pap
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
