Moses' shop!
Door: Chantal Willemsen
Blijf op de hoogte en volg Chantal
09 April 2014 | Zambia, Kitwe
Tijdens een dagje interviewen op de straat ontmoette ik Moses Mulenga. Tijdens het outreachend werken kwam ik hem al vaker tegen, maar heb ik hem nog niet echt gesproken.
Ik vond Moses er ‘dreigend’ uit zien door zijn kleding en zijn boze blik.
Samen met Jack de streetworker van de organisatie wilde ik toch graag een interview met hem. Samen zaten we op de rotonde waar de straatkinderen hun thuis gevonden hebben. Het is een grote rotonde midden in de stad. Midden op de rotonde staat een betonnen blok. Daarom heen is een klein verhard pleintje met daar weer om heen struiken en daarna een grasveldje met bloemen.
Een klein vredig plekje waar niemand de kinderen wegjaagt of lastig valt.
Natuurlijk is het wel ‘gevaarlijk’ om op de rotonde te komen. De kinderen moeten goed opletten met oversteken het is namelijk een drukke rotonde. Helaas zijn de meeste kinderen onder invloed en lopen ze gewoon door.
Naast de rotonde ligt een restaurant ‘After ten’. Na sluitingstijd krijgen de kinderen hier het overgebleven eten. Een perfecte plek dus voor de straatkinderen; ze kunnen er op het gras slapen, in de schaduw zitten en samen komen om te eten, dat ze bij 'After ten' kunnen halen.
Terug naar mijn interview met Moses. Moses vertelde me dat hij 19 jaar oud is. Hij komt uit Sint Anton en zijn vader is overleden. Zijn moeder woont er nog en hij is weg gelopen omdat hij zich thuis verveelde. Hij zocht avontuur op de straat. Helaas valt het leven op de straat hem erg tegen.
Helaas is het ook een keer uit de hand gelopen. Moses is een jongen die niet tegen groepsdruk kan en heeft zich laten meeslepen om samen met zijn vrienden schoenen te gaan stelen. Het doel was om de schoenen te stelen en dan eten te kopen.
De vrienden van Moses zouden buiten op hem wachten en natuurlijk werd Moses gepakt en werd vervolgens door de politie mee genomen en in de cel gezet. Hier heeft hij 10 weken gezeten, waarna de politie besloot hem vrij te laten. Hij is namelijk een straatkind en dat is al een straf op zich.
Moses gaf aan dat hij geen straatkind was en op school zat. Om deze reden moet hij zich samen met zijn moeder melden bij de rechtbank, met de schoolpapieren.
Zijn moeder stuurde hem weg toen hij thuis kwam met dit verhaal, vandaar dat hij nog steeds op straat zit. Moses gaf aan dat hij bang was en graag naar huis wilde. Hij durfde niet alleen en vroeg mij om hem hierin te steunen. Ik maakte met hem een afspraak op woensdag om te kijken of hij ook serieus was.
Woensdag ochtend zat Moses netjes op tijd te wachten op kantoor. Hij was klaar om naar huis te gaan, om met school te starten en een eigen winkel te openen.
Grootse plannen, nu nog waar maken.
Gelukkig waren moeder, oma en Moses’ tweelingbroer enorm blij om hem weer te zien. Ze gaven aan dat Moses epileptisch is en vandaar niet naar school kon. De Zambiaanse mensen zijn namelijk bang voor mensen met een epileptische aanval. Ze denken dat de mensen gek zijn en dat het besmettelijk is. Vandaar dat Moses thuis zat, zich verveelde en dus de straat op ging.
Tevens gaf zijn moeder aan dat Moses nog lang geen 19 jaar is. Hij is pas 15 jaar. Hij heeft dit waarschijnlijk verkeerd gezegd omdat hij onder invloed was van de snif. Hierdoor kunnen de straatkinderen niet meer goed denken maar gaan ze ook stotteren en vallen hun zinnen half weg.
Op het moment gaat het erg goed met Moses. Hij woont weer thuis, is weer dikke vrienden met zijn tweelingbroer, gaat naar school in de avonden en heeft een eigen winkeltje.
Het bouwen van dit winkeltje was een hele ervaring. Ik heb samen met onze driver Eduard, Moses en zijn tweelingbroer Aaron dit winkeltje gebouwd. Palen in de grond slaan, planken er tegen aan timmeren, een dak er op leggen en een raam van kippengaas gemaakt.
Het winkeltje ziet er erg goed uit en Moses zal zich nu niet meer vervelen. Met het winkeltje kan hij zijn school betalen als ik weer terug in Nederland ben.
Na twee weken interviewen, re-integratie, home-assessments en het bouwen van een winkeltje leer je een jongen toch beter kennen. Moses is een erg leuke jongen, makkelijk beïnvloedbaar en dit is ook zijn zwakte geweest. De dag voor mijn vertrek ga ik nog even kijken hoe het gaat met hem. Hoe het gaat op school en hoe het gaat met de winkel.
-
09 April 2014 - 16:55
Marion Willemsen:
Zo zie je maar weer. Achter die enge boze blik zit gewoon een lieve jongen die pech heeft gehad. Ik wens Moses veel succes. Mooie werk , Chantal
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley