Terug naar Zambia

Eindelijk na weken nadenken en dromen over een terugreis naar Zambia is het mij gelukt om deze droom werkelijkheid te maken. Na een etentje met pap en mam lieten zij weten dat ze graag mee terug gingen om te kijken hoe ik in Zambia 3 maanden geleefd heb. Natuurlijk nam ik dit heel serieus en na een week had ik al een afspraak geregeld bij de GGD, vrij gekregen en dingen uitgezocht voor een visum en reis geboekt. Mam had besloten om mee te gaan naar Zambia, helaas kon pap geen vrij krijgen op korte termijn.

Als voorbereiding op mijn terug reis naar Zambia organiseerde ik opnieuw een fundraising evenement, namelijk een kerstkienavond. Deze avond was het helemaal waard. Ik heb namelijk 1260 euro opgehaald !

Op 10 januari begon voor mij een mooie terugreis en voor mam een nieuw avontuur. Onze reis begon om 3 uur snachts. Pap en mam haalden mij op en rond 4 uur waren we in Dusseldorf. Om 6 uur vloogen wij door naar Amsterdam. Van Amsterdam naar Nairobi (Kenia) naar Malawi naar Lusaka. In Lusaka zou eigenlijk het grote avontuur pas beginnen. Zijn onze koffers er ? Krijgen we een visum ? en wat gaan we de hele nacht op het vliegveld doen. Het visum lukte aardig snel. Met mijn visum was vanalles aan de hand, wat precies is me nog niet duidelijk, maar deze mevrouw heeft wel 10 x opnieuw geteld of ik wel het land in mocht. Inmiddels had iemand onze koffers al van de band gehaald en klaar gezet naast de band. Wij pakten onze koffers en liepen naar de vertrekhal voor onze nieuwe vlucht naar Ndola. Er waren een aantal mannen aan het werken op het vliegveld, maar verder was het helemaal leeg. Er was helemaal niemand meer. We kozen ervoor om een hotel te pakken, maar ook buiten stonden geen taxi?s. Gelukkig kwam er een man aanlopen en hij vroeg zich af wat wij nog van plan waren zo laat in de nacht op een verlaten vliegveld. Deze meneer bood aan om ons naar een Lodge te brengen. De eerste 2 lodges waren volgeboekt. Gelukkig had de derde lodges nog een kamertje vrij. Het kamertje zag er verlaten uit met een aantal kapotte lampen, kapotte spiegels en lelijke verfsporen overal. We konden nog 5 uurtjes slapen. Na een korte nachtrust namen we een taxi terug naar het vliegveld. In Ndola kwam Christopher ons ophalen en rond 14.00 uur kwamen we aan bij Dalley. Gedurende mijn stage verbleef ik ook in het huisje van Dalley. Dalley en haar familie hadden heerlijk gekookt voor ons. Na een warm welkom gaf ik hen de kerstcadeautjes uit Nederland. Ze waren er allen erg blij mee.

Mam en ik besloten om al boodschappen te doen in de stad. We konden met Christopher naar de stad toe rijden en zouden een taxi terug nemen. Ik weet namelijk nog niet waar ik de bus terug naar New Dheke Changa Changa moet pakken ( dit is het plaatsje waar wij verblijven).

Ik kon het niet laten om al even langs de rotonde te lopen waar de straatkinderen verblijven. Ik had ze nog niet gezien, maar ik hoorde mijn naam al van alle kanten komen. Ik zag een aantal bekende kinderen, helaas ook kinderen welke in het center zouden verblijven. Andrew en Emanuel ( uit het center) verbleven op de straat. Helaas ook Andrews broer Paul. Deze jongens woonden al ong. 5 jaar op het center. Ook kwam ik Gilbert tegen. Tijdens mijn stage leerde ik Gilbert en zijn jongere broertje Justin kennen. Gelukkig woont Justin nog in het Center. Gilbert liep weg, omdat hij terug naar zijn moeder wilde. Zij liet hem alleen achter en woont nu in een andere stad. Het is toch dubbel om alle kinderen weer te zien. Aan de ene kant fijn om ze te zien en aan de andere kant denk je ?waren ze maar al thuis, of zaten ze nog maar in het center?.

Rond een uur of 6 besloten we naar huis te gaan. We moesten nog eten en waren erg moe van de reis. Maandag begint dan een echte eerste dag outreachend werken voor mam.