Endricks the hungry lion! - Reisverslag uit Kitwe, Zambia van Chantal Willemsen - WaarBenJij.nu Endricks the hungry lion! - Reisverslag uit Kitwe, Zambia van Chantal Willemsen - WaarBenJij.nu

Endricks the hungry lion!

Door: Chantal Willemsen

Blijf op de hoogte en volg Chantal

09 April 2014 | Zambia, Kitwe

Samenvatting Endricks!

Hallo allemaal, het is alweer een tijdje geleden. Mijn excuses hiervoor, maar dit betekent dat ik het gewoon heel druk en het natuurlijk enorm naar mijn zin heb gehad!

In mijn laatste reisverslag heb ik jullie voorgesteld aan Endricks. Een jongen die we op de straat hebben leren kennen en naar het boyscentre hebben gebracht. Twee dagen na het spelen van de waterspelletjes hebben we Endricks opgehaald om naar huis te brengen. Hij was erg blij om ons weer te zien; kwam naar me toe gaf me een hand en een flinke knuffel. Daarna gaf hij aan niet te willen blijven in het centra.
Daar vertrokken we dan; Renée en Laura in de auto en Endricks en ik samen in het bakje genieten van het zonnetje. Na ongeveer 30 minuten tot 45minuten hobbelen over zandweggetjes, zwaaien naar vreemde mensen, muziek luisteren en foto’s knippen kwamen we aan in het primitieve dorpje van Endricks. De familie heeft een huisje met 2 aparte gedeeltes. In het ene gedeelte woont zijn broer met vrouw en 3 kinderen en in het andere gedeelte woont zijn andere broer met een aantal mensen. Het huisje heeft geen ramen en geen stroom en een deurpost zonder deur.

Naast al deze gebreken en te korten was Endricks erg blij om zijn familie weer te zien. Hij knuffelde met zijn neefje en lachte vrolijk om zijn nichtje. In het gesprek met zijn broer gaf hij aan weer graag thuis te komen wonen waarop zijn broer antwoordde dat hij bij hem mocht blijven. Dit klinkt voor ons heel vanzelfsprekend, maar hier in Zambia komt het vaker voor dat het gezin aan geeft de jeugdige niet te kennen of niet voor hem te willen en kunnen zorgen.
Endricks kreeg een kamer waarin helemaal niets stond. Hier heeft hij voor hij de straat op ging ook gewoond. Dit was natuurlijk voor ons heel vreemd om te zien. We konden het daarom ook niet laten om Endricks een matras, dekens en een kussen te geven. Hij was hier natuurlijk erg blij mee en gaf aan heerlijk te zullen slapen.

De dag erna zijn we terug gegaan om Endricks aan te melden voor een school. De scholen in Zambia zijn gratis, maar een kind moet een schooluniform kopen, een tas, schriften en het nodige reken en schrijfmateriaal. De totale kosten komen ong. op 20 euro. Dit is voor een gemiddeld Zambiaans gezin met meerdere kinderen niet te doen.

Endricks vond het dagje shoppen met ons voor zijn schoolspullen natuurlijk prima en na een dagje shoppen hoort natuurlijk een lekkere lunch. De hungry Lion is een soort KFC, maar dan natuurlijk met een logo waarin een hongerige leeuw staat afgebeeld. Tijdens het lange wachten op ons eten sloeg de verveling toe en besloten we om te kijken wie het beste de hungry lion na kon doen en dat gewoon midden in het ‘restaurant’ zelf. De mensen denken hier echt dat we getikt zijn.

Na lang wachten lagen we dan eindelijk met onze hungry lion chicken op het grasveld wat natuurlijk weer veel bekijks trok bij de plaatselijke bevolking en bij een ander straatkind.
Welke na 10 minuten staren toch besloot om er bij te komen liggen en onze kippenpootjes begon af te knabbelen.
Natuurlijk konden we het niet laten om nog een aantal keren de hungry lion te doen.
Na een geslaagde middag konden we Endricks op de bus zetten met zijn nieuwe schooltas vol met nieuwe schoolspullen.
Een week later hebben we hem op school bezocht om te kijken hoe het met hem ging. Helaas had Endricks zich deze ochtend afgemeld voor school omdat hij een afspraak had op kantoor.
De leraar kon ons gelukkig wel vertellen dat alles prima ging. Een goede leerling met een lust voor leren. Hij pikte alles ook goed en snel op en heeft een passie voor tekenen.

Terug op kantoor zat Endricks inderdaad op ons te wachten. Hij vond het jammer dat wij hem niet waren komen op zoeken en had besloten om zelf naar ons toe te komen. Helaas ook met een slechte mededeling. Zijn broer had zijn vrouw verlaten en woonde nu bij een ander gezin. De ex-vrouw waar Endricks nu nog woont geeft hem uit frustratie en jaloezie geen eten meer. Dit heeft hem er niet van weerhouden om toch naar school te gaan. Wat een goede leerling!

Toch zitten we nu met het probleem dat Endricks thuis geen eten meer krijgt. Hij mag wel in het huisje blijven wonen.

Helaas is zijn broer niet op de afspraak met Dalley van FSC verschenen en zullen wij deze week de ex-vrouw moeten bezoeken om te kijken of er niet toch een oplossing is.

  • 09 April 2014 - 11:40

    Sandra:

    Wow heftig hoor. Als je straks thuis komt, weet je wel waar je het voor gedaan heb. En alles is dan super de luxe.

  • 09 April 2014 - 16:43

    Marion Willemsen:

    Wat een pech weer voor Endricks. Ik hoop dat er snel een oplossing komt voor hem.
    Fijn dat hij wel wil leren, maar met een lege maag...

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Chantal

Hoi Allemaal, Zoals de meeste van jullie al weten vertrek ik 17 februari 2014 met Laura Hermans en Renée Oosterholt naar Kitwé te Zambia om daar af te gaan studeren. Wij zullen hier 8 weken mee gaan werken in de organisatie Friends of the Street Children en een onderzoek doen. De afgelopen periode hebben wij ons ingezet om een grote inzamelingsactie op touw te zetten en dit met een mooi resultaat. Het fundraising evenement was een geweldige ervaring en nu mag het afstuderen in Zambia toch echt gaan beginnen. Via mijn blog zal ik jullie op de hoogte houden over mijn avonturen in Kitwé, mijn stage-ervaringen, mijn onderzoek naar de behoeftes van de straatkinderen en mijn observaties waar het geld nu het hardst nodig is. Ik hoop dat jullie het leuk vinden. Tot snel ! Liefs... Chantal

Actief sinds 28 Jan. 2014
Verslag gelezen: 259
Totaal aantal bezoekers 10895

Voorgaande reizen:

Landen bezocht: